قیاس

جلوم نشست و از عشقی گفت که ناکام مونده بود...

عشقی یک طرفه!!

عشقی که تا بود..نفهمیده بود چی به چیه!! کی به کیه!!

ولی حالا که دیگه نبود!!اشکی بود که از چشماش سرازیر میشد و از پایین چونه اش به زمین میریخت...

تمام لحظاتی که ازش حرف میزد فقط خودم را جلو چشمام تداعی میکردم..

وقتی از نگاه های پر از عشقش میگفت..

از قلبی که تپشش را کنارش حس میکرد..

از حال و روزش که هرچی ازش میخواست جز پذیرش.. راه دیگه ای نمیتونست داشته باشه!!

گفت و گفت و گفت..

رسید ب الان...

ب لحظه هایی که فقط با حسرت طی میشن!!

به این که هرچی گشت و گشت و گشت...

دیگه مث اون براش تکرار نشد!!

از اینجا ب بعد از خدا میخواستم هیچوقت تو رو تو این حال نبینم..

پ.ن. چون قیاسش میکنی با من، پس از من..هرکسی، هرچه گوید عاشقم!گویی که اصلا نیستی...